Per jaar hebben
119.000
jongeren te maken met kindermishandeling
Is het bij jou thuis niet veilig?
Is het niet veilig thuis? Doet iemand je pijn? Kijken je ouders niet naar je om? Of maken je ouders veel ruzie? Als het thuis niet goed gaat, is het belangrijk dat je hulp zoekt.
Wat kun je doen?
Praat met een volwassene die je vertrouwt. Bijvoorbeeld een leraar of lerares, je sportcoach of je huisarts. Misschien schaam je je. Of voel je je schuldig. Maar dat hoeft echt niet. Het is niet jouw schuld dat het thuis niet goed gaat. Het is goed om erover te praten. Daardoor kan jouw situatie verbeteren. Je hoeft ook niet bang te zijn dat je je ouders hiermee verraadt. Je helpt hen juist door te praten over wat er thuis gebeurt. Dan kunnen ze hulp krijgen.
Soms heb je het gevoel dat je alleen bent. Je vindt niemand om iets mee te doen of iets tegen te zeggen. Met DEZE OEFENING zal je zien dat je meer mensen kent dan je denkt!
DEZE OEFENING geeft je tips zodat je makkelijker naar iemand toe durft stappen
Wat kan je doen als je je rot voelt? Weet jij op zo’n moment even niet meer wat je kan doen om je beter te voelen? Of heb je de neiging om dingen te doen die niet goed zijn voor jezelf of anderen? Dan kan een ‘plan voor een moeilijk moment’ je helpen! Door zo’n plan te maken op een moment dat je je oké voelt, ben je voorbereid op een moeilijke periode. MAAK EEN PLAN voor een moeilijk moment
Heel veel jongeren in Nederland maken kindermishandeling mee. Kinderen die zich thuis niet veilig voelen of waar niet goed voor gezorgd wordt.
> ERVARINGSVERHALEN
> #RELATABLE
HULP NODIG?
Bel Veilig Thuis via
0800 2000
Of chat anoniem
met Veilig Thuis
Wat gebeurt er als jij of iemand
anders contact opneemt met Veilig Thuis?
HIER KUN JE OOK TERECHT
- Met de supportlijn Alles Oké?
Kun je over van alles praten - Villa Pinedo: over leven met gescheiden ouders
- Centrum Seksueel geweld: voor hulp als iemand aan je zit en dat voelt niet oké
Het is niet oké als jij of een vriend dit meemaakt.
Een klap krijgen, uitgescholden worden, verwaarlozing of getuigen zijn van heftige ruzies van je ouders. Kindermishandeling is niet oké.
Herken jij het?
Kindermishandeling is niet alleen fysiek geweld. Uitschelden, kleineren of verwaarlozing kan ook kindermishandeling zijn. Zie jij het als je zelf, een vriend/vriendin, een klasgenoot, iemand uit je buurt of iemand in je team te maken heeft met kindermishandeling?
Kindermishandeling is:
- als je wordt geslagen of geschopt.
- als er thuis nooit naar je wordt omgekeken. Of als je ouders alleen maar hoge verwachtingen hebben die je niet kunt waarmaken en waardoor je je niet goed genoeg voelt.
- als je thuis steeds wordt uitgescholden.
- als je ouders niet goed voor je zorgen, bijvoorbeeld als je niet genoeg eten, kleding, een veilig thuis of verzorging krijgt. Verwaarlozing is ook kindermishandeling.
- seksueel misbruik
- wanneer je ziet dat je ouders veel en heftige ruzie hebben en elkaar slaan of uitschelden. Dan ben je getuige van huiselijk geweld. Ook dat is kindermishandeling.
- als je ouders gaan scheiden of zijn gescheiden en heel veel ruzie maken waar jij bij bent. En geen aandacht meer hebben voor jou.
- als je ouders verslaafd zijn of psychiatrische problemen hebben en daardoor niet goed voor zichzelf en voor jou kunnen zorgen.
Kindermishandeling kent veel vormen. Herken jij deze verhalen?
Maak je je zorgen om iemand anders?
Maak jij je zorgen om een vriend/vriendin, klasgenoot, iemand uit je buurt of iemand in je team? Dan kun je verschillende dingen doen. Ook als je twijfelt.
Dat doe je zo:
Vraag aan hem of haar hoe het gaat. Je kunt bijvoorbeeld zeggen:
- Hoe gaat het met je? Als je dan ‘goed’ als antwoord krijgt, kun je zeggen: Ik stel die vraag niet voor niets. Ik maak me zorgen om jou.
- Je lijkt zo anders de laatste tijd, is er iets?
- Kun jij goed overweg met je ouders?
- Hoe gaat het bij jou thuis?
Luister naar zijn/haar antwoord. Praat daar samen over door. Het is voor je vriend al heel fijn als hij zijn verhaal kwijt kan en zich niet zo alleen voelt.
Vertel dan een volwassene die je vertrouwt waarover je je zorgen maakt. Bijvoorbeeld je eigen ouders, een leraar, mentor, sportcoach. Dan kun je samen nadenken hoe je jouw vriend of vriendin kunt helpen. Of moedig je vriend of vriendin aan om te praten met een volwassene die hij/zij vertrouwt.
Lees ook eens DEZE VERHALEN over jongeren die zich zorgen maakten om vriend of bekende
Dan kun je advies vragen aan Veilig Thuis. Veilig Thuis is 24/7 bereikbaar via 0800 2000 of via de chat op de WEBSITE van Veilig Thuis
Bij Veilig Thuis werken mensen die naar je luisteren en meedenken over wat je kunt doen. Is de situatie heel ernstig? Dan kan Veilig Thuis je adviseren om een melding doen. Als je advies vraagt, hoef je niet te vertellen over wie het gaat. Als je een melding doet, moet dat wel.
Wat gebeurt er als je contact opneemt met Veilig Thuis?
OVER VEILIG THUIS
Verhalen
Wist jij dat heel veel jongeren in Nederland kindermishandeling meemaken? Kinderen die zich thuis niet veilig voelen of waar niet goed voor gezorgd wordt. Wat overkomt jou of kan een ander gebeuren?
Fleur: "‘Ik mocht het niet doorvertellen. Maar wat dan? Mijn mond houden terwijl mijn beste vriendin werd misbruikt?"
Fleur(14) ‘Al jaren zijn we een hechte vriendinnengroep. Sinds de basisschool zijn we onafscheidelijk. Allemaal zijn we heel anders, maar dat maakt ons misschien ook zulke goede vriendinnen. Afgelopen zomer waren we met elkaar op vakantie naar Mallorca. Wat een feest hebben we daar gehad. Toen de vakantie op haar einde liep merkte ik dat een van mijn vriendinnen -Jill- steeds stiller werd. Iets zat haar niet lekker, maar ze begon er zelf niet over.
De laatste avond heb ik haar gevraagd wat haar dwars zat. De andere vriendinnen waren op stap. Wij bleven een avondje thuis. Jill vertelde me dat ze er tegenop zag om naar huis te gaan. Ze schaamde zich en durfde het niet te zeggen, maar naar doorvragen kwam het hoge woord eruit: Jill werd misbruikt door haar oom. Haar oom kwam regelmatig bij haar ouders over de vloer en wanneer Jill aan het studeren was kwam hij naar boven en betaste haar op intieme plekken.
Ik schrok me rot. Hoe kon ik haar helpen? Ze drukte me op het hart dat ik het tegen niemand mocht vertellen. Haar oom zou het anders tegen haar ouders vertellen. Eenmaal thuis heb ik het tegen mijn moeder verteld. Wat moest ik dan? Samen met haar heb ik het tegen onze mentor verteld. Jill is die middag uit de klas gehaald. Ik was totaal in paniek. Ik had haar verhaal doorverteld, maar ik kon niet anders. Wat was ik bang dat Jill boos zou zijn. Maar toen Jill later die dag naar me toe kwam en me een dikke knuffel gaf wist ik dat het goed zat. Ze bedankte me. Bedankt dat je voor me bent opgekomen. Zonder jou had ik nooit deze stap durven zetten.’
Weet jij wat je kunt doen als je je zorgen maakt om een vriend of vriendin?
Rick: "Die blauwe plekken bij Max vond ik niet normaal"
Rick (15): “Toen Max zich omkleedde na de training, zag ik allemaal blauwe plekken op zijn rug. Ik denk dat hij niet in de gaten had dat ik achter hem stond en er een foto van maakte. Ik had meteen het gevoel dat er iets niet klopte. Max ging altijd snel naar de kleedkamer om zich om te kleden. Hij was een beetje het buitenbeentje van het team.
Heel stil en teruggetrokken. Ik appte de foto naar Tom die bij Max en mij in de klas zit. Tom vond het ook raar en samen vonden we het een goed idee om het tegen de coach te zeggen. “
Dat was een goede zet van Rick en Tom. Het was de coach ook al opgevallen dat Max erg stil en teruggetrokken was. En als hij hard tegen Max schreeuwde als hij stond te suffen op het veld, zag hij dat Max hier erg van schrok. Of als hij hem een vriendschappelijk klapje op zijn schouder wilde geven, dook Max weg. De coach had weleens gedacht dat Max thuis klappen kreeg, maar hij kon zich niet voorstellen dat de ouders van Max zoiets zouden doen. De coach heeft op een rustig moment aan Max gevraagd hoe het met hem ging. Een tijdje hadden ze na iedere training een gesprekje. Op een keer is Max zo hard geslagen door zijn vader had dat hij bijna niet meer kon lopen. Hij heeft toen de coach gebeld. Ze zijn samen naar de huisarts gegaan.
Weet jij wat je kunt doen als je je zorgen maakt om een vriend of vriendin?
Vera ‘’Na die laatste klap was het klaar. Dit moest stoppen.’’
Vera (15) ‘Tot ik naar de middelbare school ging dacht ik altijd dat het normaal was. Dat alle ouders hun kind weleens een klap gaven. Bij ons thuis was het vroeger over het algemeen hartstikke gezellig. Ik heb een jonger broertje en zusje. We kunnen het goed met elkaar vinden. In groep vier zijn mijn ouders uit elkaar gegaan. Dat kwam niet als een verrassing hoor. Mijn ouders maakten veel ruzie. Heel erg vond ik het dus niet. Mijn vader zag ik na de scheiding niet vaak. Hij verhuisde naar een andere stad en kreeg al snel een nieuwe vriendin.
Mijn moeder heeft denk ik de scheiding nooit verwerkt. Soms kon ze nachtenlang huilen en bleef ze de hele dag in haar pyjama op de bank liggen. Ik moest dan voor mijn broertje en zusje zorgen. Gelukkig mochten we ook vaak bij mijn tante eten, want ik kon toch echt nog niet lekker koken toen. Mama kon soms veel wijn drinken. Dan ging ze altijd gek door de kamer dansen en hard schreeuwen. Op die avonden wisten we dat we zo stil mogelijk moesten zijn, want soms kon ze ook heel erg boos worden. Dan vielen er klappen en moest ik mijn broertje en zusje beschermen. Alsof ze haar boosheid op papa bij ons eruit sloeg.
Toen ik naar de middelbare school ging en op school voorlichting kreeg over huiselijk geweld kwam ik erachter dat het helemaal niet normaal is om soms geslagen te worden door je ouders. Toch durfde ik geen hulp te vragen. Ik schaamde me ook hoor, voor wat er thuis soms gebeurde. En zo vaak kwam het nou ook niet voor…. Maar toen ik 15 werd, en mijn moeder op mijn verjaardag waar vriendinnen bij waren teveel had gedronken was ik zo boos. Die avond kregen we ruzie en sloeg ze mij. Dat was voor mij de druppel. Ik ben nu 15, ik ben geen kind meer. Dit moest stoppen. De volgende dag ben ik naar mijn mentor gegaan en heb ik alles verteld. Die middag kwam er een vrouw bij ons praten en zijn mijn broertje, zusje en ik een tijdje gaan logeren bij onze tante. Daar zijn we nu nog steeds. Mama krijgt hulp en heeft beloofd dat het goed komt. Ik hoop het.”
Word jij mishandeld en wil je het geweld stoppen?
Manon: "Ik mocht bij Juul komen eten, dat was zo fijn"
Lees het verhaal van Manon
De ouders van Manon (16) hebben veel problemen. Ze drinken allebei veel en hebben weinig aandacht voor Manon. Haar vader heeft geen werk en ze hebben moeite om rond te komen. Vaak is er geen eten in huis. Haar moeder werkt ’s middags en ’s avonds. Als Manon uit school komt, is er meestal niemand thuis..
Wanneer haar vader wel thuis is, ligt hij laveloos op de bank. Als haar ouders allebei thuis zijn, maken ze constant ruzie. Ze zijn totaal niet geïnteresseerd in wat Manon doet en hoe het op school gaat. Ze gaan nooit naar een ouderavond. En ook niet op bezoek bij familie, want ze hebben ruzie met iedereen. Manon heeft gelukkig een goede vriendin, Juul. Als haar ouders weer niet thuis zijn en de koelkast leeg is, appt ze Juul. Ze vraagt of ze bij Juul mag eten. Daar is het zo gezellig en de moeder van Juul vindt het altijd prima als er nog iemand aanschuift. Dit is een wereld van verschil met haar eigen thuis.
Juul heeft wel door dat er iets niet goed gaat bij haar vriendin thuis. Ze vraagt aan Manon wat er aan de hand is. En zegt tegen Manon dat ze zich zorgen maakt om haar. Dat had Manon nodig om haar verhaal te doen. Ze is opgelucht dat ze tegen Juul kan vertellen hoe het er bij haar thuis aan toe gaat. Ze schaamt zich enorm, maar gelukkig doet Juul er niet raar over. Ze voelt zich niet meer zo alleen. Juul moedigt Manon aan om hulp te zoeken. Als eerste gaan ze samen naar de mentor om te vertellen wat er aan de hand is.
Merel: "Ik had het gevoel dat er iets niet klopte bij Tim thuis"
Lees het verhaal van merel
Merel (17): ‘Tim zit bij mij in de klas. Zijn ouders zijn vorig jaar gescheiden. Tim woont alleen met zijn moeder en ziet zijn vader bijna niet meer. Zijn vader heeft een kind bij een andere vrouw en heeft geen tijd meer voor Tim. Tim komt vaak te laat op school. Ook heeft hij regelmatig een onvoldoende terwijl hij eerst beste van de klas was bij Wiskunde.
Hij heeft vaak dezelfde kleren aan. Laatst zelfs 5 dagen achter elkaar. En die kleren stinken naar eten. Best smerig. Dat vond Lena ook. Maar we hadden ook het gevoel dat er iets niet klopt bij Tim thuis. Hij schept op dat hij goed kan koken en zelf de was kan doen. Dat laatste lukt blijkbaar niet altijd! Maar toch raar, want wat doet zijn moeder dan? Toen we aan hem vroegen hoe het met zijn moeder gaat, draaide hij er een beetje omheen. Ze is depressief of zoiets en ligt veel in bed. Hij doet alleen maar stoer dat hij alles zelf kan. Als we gaan chillen bij Gijs, zijn beste vriend, is hij er bijna nooit meer bij. En eerst was hij er altijd! Toch gek. Lena en ik hebben er iets van gezegd tegen de mentor. En hem gevraagd om met Tim en zijn moeder te gaan praten. Zodat de situatie bij Tim thuis kan verbeteren.
Jeroen: “De WC was verstopt en ik moest in de badkuip mijn behoeftes doen.”
Lees het verhaal van jeroen
Het was echt verschrikkelijk, elke week vonden er afranselingen plaats. Als ik niet deed wat er gevraagd werd, kreeg ik gewoon een klap. Ik weet nog goed dat ik me in de badkamer had opgesloten en echt bang was dat mijn vader ons zou vermoorden. We waren blij dat we van mijn vader naar mijn moeder werden overgeplaatst, maar daar gebeurde hetzelfde. De WC was verstopt en ik moest in de badkuip mijn behoeftes doen. Mijn moeder verzorgde ons niet meer, er werd niet schoongemaakt, er was bijna geen eten. Het was verschrikkelijk. Ik heb toen verschillende gesprekken gehad met mijn leerlingbegeleider. Hij vroeg: Jeroen, wat wil je hier aan doen? Niks, ik wilde even helemaal niks. En hij luisterde naar mij. Als kind ben je loyaal naar je ouders en dat was ik ook naar mijn moeder toe, ongeacht dat we het zo slecht hadden. Uiteindelijk heeft mijn leerlingbegeleider besloten: nu stap je gewoon op. Je pakt je spullen en gaat gewoon weg daar. Dat heb ik gedaan. Door hem heb ik dingen ingezien en voor mezelf gekozen.
Kim: “ik vertelde haar dat het echt niet goed ging bij mij thuis”
Luister naar het verhaal van kim
‘Ik kan me nog herinneren dat toen ik op de basisschool zat, ik allerlei enge verhalen hoorde over de jeugdzorg.’ vertelt Kim (20). ‘Dus ik dacht altijd, laten we ervoor zorgen dat wat er bij mij thuis gebeurt in huis blijft.’
Luister verder naar het verhaal van Kim over hoe het vroeger thuis was én hoe haar mentor verschil maakte!
Myrthe: “Thuis komen was zo vermoeiend”
Luister naar het verhaal van myrthe
‘Ik kwam van school naar huis altijd wel later dan school was afgelopen. Dan bleef ik hangen in de klas want ik vond het thuis niet leuk.’ vertelt Myrthe (21). ‘Mijn moeder was toen depressief. En dat voel je.’
Luister verder naar het verhaal van Myrthe over hoe het thuis ging en wat de juf van groep 8 voor haar betekende.
#Relatable
Herken jij wat kindermishandeling met iemand doet?
Vorige afbeelding.
Volgende afbeelding
Vorige afbeelding.
Volgende afbeelding
Over Veilig Thuis
Bij Veilig Thuis werken mensen die naar je luisteren en meedenken over wat je kunt doen als je je thuis niet veilig voelt of als je je zorgen maakt om iemand anders.
Advies vragen
Je kunt aan Veilig Thuis advies vragen wat je kunt doen als je denkt dat je vriend/vriendin of bekende thuis niet veilig is. Als je advies vraagt, hoef je niet te vertellen over wie het gaat. Veilig Thuis neemt geen contact op met de mensen waar het over gaat.
Melding doen
Is de situatie ernstig of heel ingewikkeld? Dan kan je in overleg met de medewerker van Veilig Thuis een melding doen. Als je een melding doet, moet je wel vertellen over wie het gaat.
Veiligheid voorop
Je hoeft niet bang te zijn dat jouw vriend/vriendin of bekende meteen uit huis wordt geplaatst als je contact opneemt met Veilig Thuis. Dat is gelukkig bijna nooit zo. Het gebeurt alleen als het thuis echt heel onveilig is.
Wanneer iemand zich zorgen maakt over hoe het bij jou thuis gaat, kan diegene een melding doen bij Veilig Thuis. Veilig Thuis kijkt hoe ze jou en je ouders zo goed mogelijk kunnen helpen. Veilig Thuis praat met je ouders en met mensen die jullie goed kennen (bijvoorbeeld een docent, buurvrouw of oma).
Jouw verhaal is belangrijk
Ook jij mag je verhaal doen! Jij mag eerlijk zeggen hoe jij je voelt en wat jij zou willen dat er gaat gebeuren. Dat wil niet altijd zeggen dat dan ook kan, maar het is heel belangrijk dat er goed naar jou wordt geluisterd! Ook kan het zijn dat jij veel vragen hebt over wat er verder gaat gebeuren. Jij heb er recht op om dat te horen. Dit mag je altijd vragen aan degene met wie jij contact hebt.
Weet je niet aan wie je dat kunt vragen, of is er iets niet duidelijk? Dan mag je Veilig Thuis altijd bellen. Bel 0800 2000.
Deze website is gemaakt door de Regio Hart van Brabant (gemeenten Dongen, Gilze-Rijen, Goirle, Heusden, Hilvarenbeek, Loon op Zand, Oisterwijk, Tilburg en Waalwijk).
